تونمرده ای
حتی اگر تمام دیوارها سیاه پوش شده باشندوکلاغ ها خبرت را بچسپانند به عریانی تیرهای برق
تو نمرده ای
... ... ... حتی اگر موهایت را خاک خورده باشد
...وجوانی ت داستانی شده باشد برای زن های همسایه
تو نمرده ای
بهار که بیاید
دوباره از خاک سر در می آوری
دوباره می خندی
ومی گویی سر در نمی آورم
این دل چطور می توانست این همه آرزو را به خاک ببرد...